Toen ze klein waren had je zorgen

En die heb je nu nog steeds

Grote kinderen... grote zorgen?

Herinner je je het nog? Zo lang geleden. De tijd dat je dacht dat als je maar je best deed als ouder, alles vanzelf goed zou komen. En je best heb je gedaan. Meer dan waarschijnlijk. Het is tijd om los te laten gezien de leeftijd, maar kan dat wel vraag je je af. Waar gaat dat dan naartoe? Je voelt dat je er nog even bij moet blijven, maar je invloed is ook weer niet zo groot. Hoe graag zou je willen dat je kind hulp zoekt die ook écht passend is. Iemand die niet alleen maar één ding begeleidt, maar gewoon alle dingen waar je kind op deze leeftijd mee te maken krijgt. Studie, emoties, relaties, zelfbeeld.Iemand die jou als ouder ook bij de begeleiding betrekt. Want je bent nog steeds ouder van, nog steeds betrokken en je maakt je nog steeds zorgen. Het blijft toch je kind.

Waar je wakker van kunt liggen

Gaat er nog wat gebeuren

Je ziet wat er moet gebeuren. Alleen je ziet het niet gebeuren. En daar maak je je zorgen om. Of je “kind” het nu te druk heeft met leuke dingen of dat het juist last heeft van enorme stress of dingen vermijdt, het is tijd dat er wat gebeurt, dat er ontwikkeling komt op meerdere gebieden.

Studievoortgang

De tijd dat je even contact opnam met de mentor is voorbij. Misschien houdt je kind je op de hoogte van de (trage) voortgang, misschien heb je geen idee hoe het ervoor staat. Maar dat je nog niet bent uitgenodigd voor de diploma uitreiking weet je wel en dat je je zorgen maakt of dat ooit gebeurt, weet je ook.

Emoties

Een gelukkig leven, dat is wat je je “kind” gunt. Vrij zijn, jezelf kunnen en mogen zijn. Je eigen weg kunnen vinden mét ADD/ADHD. De werkelijkheid is soms anders. Je ziet de worsteling. Waarschijnlijk weet je ook wel een aantal “oplossingen”, maar ja…..je “kind” gaat zijn of haar eigen weg. Dan kan begeleiding iets zijn wat wél die ondersteuning kan bieden die nodig is op dit moment.